کد مطلب:190837 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

وصیت 14
عن أبی عبدالله الصادق علیه السلام قال: قال لی أبی: - فی وصیة له - یا جعفر، أوقف لی من مالی كذا و كذا لنوادب تندبنی عشر سنین بمنی - أیام الحج فی منی -

و فی وصیة أخری لولده الصادق علیه السلام: و أوصی بثمانمئة درهم لمأتمه [1] .

امام صادق علیه السلام می فرماید: پدرم به من وصیت فرمود: ای جعفر! فلان مبلغ از مال من وقف كن تا نوحه گران به مدت ده سال در سرزمین منی در ایام حج برایم عزاداری كنند.

و در وصیت دیگری آمده است: حضرت هشتصد



[ صفحه 97]



درهم را برای عزاداری خویش قرار داد.

این وصیت از بزرگ ترین نشانه های مظلومیت اهل بیت علیه السلام است، و به ما می آموزد كه یكی از بهترین راه ها جهت معرفی شخصیت امامان علیهم السلام و بیان مظلومیت آنان، برپا كردن مجالس سوگواری و شرح فضایل و مناقب امامان معصوم علیهم السلام است. سفارش امام باقر علیه السلام به عزاداری برای ایشان به مدت ده سال در سرزمین منی بود؛ در اجتماعی عظیم و در مكان و موقعیتی بسیار حساس و ارزنده كه جمع زیادی از كشورها و ملیت های مختلف حضور دارند و جهت ادای فریضه ی حج جمع شده اند؛ حجی كه از اركان عظیم اسلام است كه هر كس آن را عمدا ترك كند، در حالی كه استطاعت داشته باشد، در پایان عمر به او خطاب می شود: بمیر به دین یهود و یا نصاری [2] .

آری؛ بیان مظلومیت امامان معصوم علیهم السلام و تاریخ زندگانی آنان، در حقیقت بزرگ ترین عبادت است؛ چرا كه مردم را با امام خود آشنا نموده، باعث می شود معرفت بیش تری نسبت به معارف دینی پیدا كنند.


[1] سفينة البحار، ج 2، ص 662؛ وسائل الشيعه، ج 12، ص 88، ح 1.

[2] وسائل الشيعة، ج 8، صص 18-19، ح 1.